Overal waar mens en natuur samen komen ontstaan wrijvingen. Soms lost het probleem zich vanzelf snel op, maar soms ook niet. In de duinstreek zijn de damherten berucht. Bollenrovers, verkeersongelukken en hangjongeren zijn woorden die vaak gebruikt worden in dezelfde zin als er over hen wordt gesproken.
Het afgelopen jaar was de strijd fel. De provincie was de overlast zat en wou overgaan op afschot. Maar gemeente Amsterdam, eigenaar van de waterleidingduinen, wilde niets doen. De duinen waren open gebied en waternet is niet de eigenaar van de damherten.
Uiteindelijk werd er toch een jachtvergunning verleend en mochten de jagers aantreden die al stonden te trappelen, maar de faunabescherming stak er een stokje voor. Het besluit om te gaan jagen was slecht onderbouwd en de rechter was het er mee eens.
De hekken die al stonden tussen Langevelderslag en de Zilk worden nu ook geplaatst tussen Vogelenzang en de Oase. Daarna wordt de mate van overlast opnieuw beoordeeld. Vorige week nam ik een kijkje om te zien waar men de scheidingslijn legt tussen de beschaving en de natuur. Bij Zandvoort loopt een dikke streep door het landschap. Hier is de grens en jullie mogen niet verder!
Ook bij Vogelenzang trekt het ongeveer 2.5 a 3 meter hoge hek als een donkere streep door het bosgebied. Waar je ooit liep tussen de oude bomen en varenvelden moet je nu kiezen. Loop ik in de waterleidingduinen en in de natuur of loop ik langs de weilanden met aan de ene kant het idee dat je in een dierentuin loopt.
Ik ben een voorstander van het hek, al die jaren konden de herten zo het duin uit en meteen de weilanden op. Persoonlijk vond ik dat altijd prachtig, maar er ligt een weg dichtbij en een hert van 90 kilo die ’s avonds voor je koplampen opdoemt is geen pretje. Ik hoop dus ook dat waternet de sluizen voor de ruiters hoog genoeg maakt en niet van die vreemde 1.5 meter hoge deuren plaatst zoals in Zandvoort.
Als men nu ook nog wat terugkeerplaatsen ontwikkelt zodat een eventueel ontsnapt hert weer terug het duin in kan springen en misschien een kleine sluis voor vossen, konijnen en hazen, dan vind de natuur waarschijnlijk zijn weg wel weer zonder ons al te veel tot last te zijn.
petermaris.wordpress.com 
Hey verslaggever 😉
Vroeg me al waarom je het steeds over hek had in plaats van hert, dacht dat je een beetje duin-gek aan het worden was en woorden door elkaar gooide ;-), maar je was natuurlijk bezig met een verslag 😛
Ziet er raar uit hoor zo’n hekwerk. Heb er een beetje een dubbel gevoel bij, maar over het algemeen is het positief, want liever een hekwerk om de dierentuin-duin heen dan dat ze ‘ons’ tot last zijn en worden afgeschoten.
Gr,
Carl
Hoi Peter,
Ik vind het hek langs de Beukenlaan oer lelijk, het is zo raar geplaatst, vlak langs het pad, waardoor de mooie bomen erachter verdwijnen. Maar ja….als het dan maar effectief is.
Hopelijk gaan de herten die nu nog in de wei liggen, weer snel naar huis,voordat de poort (hek) gesloten wordt.
groetjes Ghita
Mooi stukkie Peet over het he(rt)k werk.
Peter