Het is hoogzomer, de damherten zitten goed in hun bastgewei en gaan binnenkort schuren. Op mooie zomeravonden kun je het gewei uitlichten met wat tegenlicht. De zachte bast krijgt dan een prachtige randje.
Foto van de maand – Augustus 2015
Tag: mammal
Foto van de maand – juni 2015
Stil en onbeweeglijk lig je verscholen in het hoge gras. Je hoopt dat dat grote dier op twee poten je niet ziet en verder loopt. Mamma is dichtbij, maar je bent wel alleen. Zou dit door het hoofd gaan van een jong damhertenkalfje? Ik vraag het me af als ik hen vind in de duinen. Behoedzaam en rustig kniel ik neer en maak ik wat foto’s van de kleine. Onverschrokken blijft ze liggen. Rustig kruip ik naar achter. Ik blijf nog even kijken en laat haar dan met rust zodat mamma haar weer kan ophalen.
Foto van de maand – Mei 2015
Terwijl ik rustig tegen een boom aanzit in het duin, luisterend naar alle vogeltjes die de lente in hun bol hebben, zie ik van alles. In de verte lopen reeën, net iets achter mij hoor ik dat de damherten dichterbij komen en om de zoveel tijd zie ik mensen langslopen.
De herten schrikken van enkele wandelaars en schieten voorbij. Dankzij wat geluk staat de camera precies aardig ingesteld om een van de heren mooi in beweging te vangen. Het is altijd even gissen 1/30s of 1/60s; wat werkt het beste. Deze keer ben ik best tevreden.
Foto van de maand – Februari 2015
Met de zon op mijn gezicht voelt het bedrieglijk warm als ik door de duinen loop. Je zou bijna denken dat het geen winter meer is. Maar dan bereik ik de top van het duin en slaat de wind mij hard terug naar de realiteit. Mijn gezicht trekt in een plooi die niks anders zegt dan: “Koud!” Als fotograaf word ik blij van dit weer. Met zon en kou heb je namelijk een grote kans op ademwolkjes en dat is precies waar de foto van de maand om draait. Tegenlicht en een zwaar ademend dier zoals de wisent, leveren prachtige beelden met witte wolken op. Ook met dank aan de mitrailleur-stand van mijn camera. 😉
Foto van de maand – Januari 2015
Terwijl het oosten en zuiden van het land getroffen worden door sneeuw, blijft de kust redelijk droog. Met de nadruk op redelijk. Sneeuw valt er vrijwel niet maar regen genoeg. Grauwe dagen, koude wind en van tijd tot tijd regen. Ik trek mijn kraag omhoog en capuchon naar beneden, de herten schudden zich nog een keer uit. Als je door de duinen loopt, krijg je het idee dat de dieren er ook niets van moeten hebben. Mijn rondje blijft ditmaal kort. Met dit snertweer heb ik liever ook echt snert.
Happy 2015
De beste wensen voor iedereen in 2015! Bedankt voor jullie bezoek en reacties op mijn blog. Afgelopen jaar was een druk jaar waardoor ik veel minder aan fotografie en bloggen toe kwam dan gehoopt, maar toch hebben jullie mijn blog 6.300 keer bekeken. Hartelijk dank daarvoor.
De komende maanden staan er nog blogs op stapel over vogeltjes, damherten, eekhoorns en hopelijk sneeuw als moeder natuur ons nog wat gunt! Want hoewel Zuid-Nederland vorige week bedekt was met een mooi laagje, keek ik een middag lang naar een regenachtige wereld. Veel plezier dit jaar als je eropuit trekt en wie weet komen we elkaar tegen.
Peter
Fijne feestdagen
Beste lezers,
Ik wens jullie fijne feestdagen en een geweldig 2014. Hoewel de winter Nederland nog niet echt heeft bereikt, wil ik jullie toch fijne feestdagen wensen met een mooi wit plaatje. Geniet van de komende dagen.
Peter
Foto van de maand – November 2013
De Hollandse Serengeti, gewoon in onze duinen! Toen ik de foto een paar weken terug maakte moest ik meteen terugdenken aan Kenia. De wisent is niet een dier dat je meteen verbindt met Nederland, maar toch liepen deze Europese bizons hier lang geleden al rond. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de soort bijna compleet uitgeroeid in Europa, maar ondertussen floreert de bizon weer dankzij natuurorganisaties.
Damhertenbronst 2013
In mijn foto van de maand liet ik het al doorschemeren, de damhertenbronst 2013 was er niet een om over naar huis te schrijven. Wekenlang maakte ik geen foto en ging ik na elk bezoek ontgoocheld naar huis. De bronst van vorig jaar vond ik al moeilijker gaan dan andere jaren, maar 2013 is voor mij echt de slechtste bronst ooit.
Ik kan me enkele ochtenden herinneren dat ik met capuchon op in de regen zat te ontbijten in het veld, helemaal alleen, geen hert te bekennen op wat spitsers na. Andere ochtenden baadden de duinen in een goddelijk licht, maar geen hert te vinden.
Ondanks dat heb ik toch een paar leuke momenten mogen meemaken. Dat de damhertenbronst niet liep was blijkbaar als wereldnieuws rond gegaan, want er was bijna niemand te bekennen. Vanwege de rust in het bos herstelde de natuur zich snel en zag je veel vrouwtjes naar binnen en buiten rennen.
Je kon nu weer net als vroeger rustig tegen een boom gaan zitten en kijken hoe de vrouwtjes zenuwachtig rond de mannetjes dartelden. Die op hun beurt alles deden om te imponeren of probeerden de jonge vrijers flink op te jagen.
Mijn selectie foto’s is dus nogal gering en weinig divers voor een bronstblog voor mijn doen. Maar gelukkig heb ik nog twee jaar achterstand in mijn fotoarchief, dus binnenkort zal ik het te kort compenseren met foto’s van de bronst van 2012 en 2011.
Foto van de maand – Augustus 2013
Als de zon laag in de hemel hangt kun je prachtige foto’s maken. Precies dat ene half uurtje licht geeft je foto’s net wat extra’s vind ik. Deze maand was ik er naar op zoek in combinatie met damherten. Gelukkig vond ik ze en ook nog eens een mooi roedel jonge heren. Terwijl ze door de duinenpannen heen graasden kwamen ze precies langs een plek ten opzichte van de zon waar al hun bastgeweien een prachtig gouden randje kregen. Prachtig al zeg ik het zelf.
petermaris.wordpress.com 