Lofoten

MS Lofoten opweg naar de Lofoten

Wanneer het schip opstoomt richting de Lofoten en de laatste vuurtoren achter zich laat, worden de spitse bergen die de eilandengroep karakteriseren al duidelijk aan de horizon. De Lofoten staan bekend om hun overweldigende natuur, fjorden, meren, middernachtzon, noorderlicht en visrijke winters waarin het gehele landschap bedekt is met sneeuw.

Maar zoals je al had gezien in het eerste blog over onze trip naar Noorwegen komt er geen sneeuw voor in onze reis. Ondanks dat we boven de poolcirkel zaten was het nog steeds 20 graden en perfect vertoeven op het dek van het schip. Net voordat wij ’s avonds de haven van Svolvaer binnenkwamen werden wij begroet door zusterschip MS Nordlys, een flink verschil met ons kleine bootje.

MS Nordlys

De volgende ochtend begon ons weekje Lofoten, na snel de huurauto gehaald te hebben gingen we op weg richting een van de zandstranden van de Lofoten. De temperatuur was wat gedaald, bikiniweer was het niet, maar we stonden wel op een van de meest noordelijke zandstranden van de wereld. Via kleine dorpjes zoals Henningsvaer en een schilderachtig landschap zijn we die dag naar ons huisje gereden in Mortsund.

Strand boven de poolcirkel

Huisje incl boot

De dagen erna werden gevuld met bezoekjes aan dorpjes zoals A en Reine en wandeltochten door de mooie bergen en heuvels van de Lofoten. Hoewel het vaak wennen was om nu opeens op steile bergen te lopen in plaats van rollende duinen was het uitzicht al het zweet meer dan waard. Het meest adembenemende uitzicht hadden wij in het noordelijke gedeelte van het eiland. Na een rit over een smalle weg kom je uit in een klein dorp, het asfalt houdt op en je bevindt je voor je gevoel letterlijk aan het einde van de wereld. Als je uitkijkt over zee zie je niks, totaal niets. Geen boot, geen eilanden, eindeloos water tot aan de horizon.

Stokvis

Vissersboot Lofoten

Zalmkwekerij

Reine

Op het randje van de wereld