Bambi in de duinen

Jong damhert (dama dama) maakt zijn eerste stappen.

Stil en onbeweeglijk lig je verscholen in het hoge gras. Je hoopt dat het grote dier op twee poten je niet ziet en verder loopt. Mamma is dichtbij, maar je bent wel alleen. Zou dit door het hoofd gaan van pas geboren damhertenkalfje? Ik vraag het me af als ik er één vind in de duinen. Behoedzaam en rustig kniel ik neer en maak ik wat foto’s van de kleine. Onverschrokken blijft ze liggen. Rustig kruip ik naar achter. Ik blijf nog even kijken en laat haar dan met rust zodat mamma haar weer kan ophalen.

Het is altijd een prachtig gezicht om de jonge kalfjes te zien ronddartelen in de zomer. Ze rennen rond hun moeder en spelen met andere kalfjes. Vaak maken ze dan ook al de karakteristieke prellsprung; met alle vier de benen tegelijk in de lucht springen en weer landen. Je hoort de hindes blaten en kalfjes antwoorden met hun zachte fiepjes. Je waant jezelf zo in de Disney-film Bambi.

Jong damhert (dama dama) ligt verscholen in het gras.

Na een draagtijd van ongeveer 230 dagen wordt het kalfje geboren. Met een gewicht van ongeveer 4,5 kilo lijkt het al heel erg op een volwassen hert. Het stippenpatroon is al aanwezig en blijft ook, terwijl het bij andere herten verdwijnt. De oren zijn eigenlijk een maatje te groot. Als echte nestvlieder kan het kalfje al vrij snel na de geboorte lopen, maar moeders bijhouden kan het niet. Het duurt meestal tot zo’n 12 weken na de geboorte voordat de jonge herten constant met hun moeder optrekken.

Jong damhert (dama dama) ligt stil in de duinen.

Herten laten de jongen in de eerste weken van hun leven voor lange periodes alleen. De hinde is altijd in de buurt en houdt haar kroost in de gaten. De hertjes zijn nog te jong om constant op de been te zijn tijdens het grazen en om te voorkomen dat ze uitgeput raken, blijven de kalfjes achter. Verstopt in het hoge gras, tussen struiken of achter boomstronken.

Een kalfje blijft roerloos liggen en duwt zichzelf diep in het gras en kan de indruk wekken dat het misschien ziek of zwak is. En hoewel de gedachte goedbedoeld kan zijn, moet men een jong altijd laten liggen. Bij aanraking blijft onze geur aan het kalfje hangen en zou de moeder bij terugkomst het jong kunnen verstoten.

Damhert (dama dama) met jong.

Foto van de maand – juni 2015

Jong damhert (Dama dama) ligt verscholen in het gras.

Stil en onbeweeglijk lig je verscholen in het hoge gras. Je hoopt dat dat grote dier op twee poten je niet ziet en verder loopt. Mamma is dichtbij, maar je bent wel alleen. Zou dit door het hoofd gaan van een jong damhertenkalfje? Ik vraag het me af als ik hen vind in de duinen. Behoedzaam en rustig kniel ik neer en maak ik wat foto’s van de kleine. Onverschrokken blijft ze liggen. Rustig kruip ik naar achter. Ik blijf nog even kijken en laat haar dan met rust zodat mamma haar weer kan ophalen.

Mooiste momenten van 2013

2013 is al weer ten einde en daarom ditmaal geen foto van de maand maar een terugblik op het afgelopen jaar. Bedankt voor jullie bezoeken en reacties op mijn blog het afgelopen jaar. Ik heb het afgelopen jaar rond de 10.000 bezoekjes gehad uit 58 landen en het zou super zijn als dat er in 2014 nog meer worden.

Twee reeën opzoek naar voedsel onder de sneeuw tijdens een sneeuwbui.

Het jaar begon zoals ik hopelijk ook 2014 ga beginnen. Enkeldiep in de sneeuw en met veel sneeuwbuien om reeën en damherten prachtig in te fotograferen. Momenteel voorspelt het KNMI niet veel goeds. Regen, warm en nog eens regen. Het lijkt eerder op een erg lange herfst in plaats van een winter.

Groothoek foto van olifanten (Loxodonta africana)

Voor Caroline stond Afrika al een hele tijd boven aan de lijst van droombestemmingen. Zelf ben ik meer een fan van het Hoge Noorden; de rauwe natuur en het gevoel van de koude wind bevallen mij meer. Maar in april zag ik mezelf toch op de Afrikaanse savanne. Zwetend in een jeep reden we door de Maasai Mara om al het moois daar te fotograferen.

Roedel damherten (Dama dama).

Toen de zomerzon ook in Nederland begon te schijnen richtte ik mij tot de vele rietvogels in onze omgeving en natuurlijk mijn oude liefde de damherten. Hun bastgewei groeit hard door in de zomer en met tegenlicht vormt hier omheen een prachtige gouden rand. Ook maakte ik een kleine uitstap richting vlinders en libellen wat best in de smaak viel. Dus wie weet loop ik deze zomer vaker met een macrolens rond.

Watersnuffel (Enallagma cyathigerum)

De herfst bracht een domper in mijn fotografie. De damhertenbronst flopte en vele malen keerde ik terug uit het duin zonder een foto gemaakt te hebben.

Damhert (Dama dama) in herfstomgeving.

Maar hoewel het fotografisch een flop was, zag ik weer dingen die je jaren niet had gezien tijdens de bronst. Vrouwtjes komen vaker in het bos en in plaats van hard weg te rennen zag je hen nu echt van mannetje naar mannetje gaan en voelde het aan alsof de natuur weer rust had gevonden. Door drukte de afgelopen jaren was het vaak eerder een catwalk in het duin dan een bronstkuil. Te veel fotografen per dier en soms zelfs zoveel dat er geen ander hert bij het lek kwam.

Dood damhert (Dama dama).

Vorig jaar stierven er veel damherten in de winter, maar met deze matige start van de winter lijkt het wel goed met ze te komen. Nou ja winter? Ik noem het liever de eeuwig durende herfst. Op het nieuws verhalen over een horrorwinter, maar het mocht (nog) niet zo zijn. Misschien wat hagel in een stormpje maar het nieuwe wit bleek vooral grijs.

En zo beginnen we 2014 ook grijs, ben ik bang. Die kou moet erin!! Min 10 graden en het gevoel hebben dat je neus constant leegloopt, je vinger toppen eraf vallen en je knieën bevriezen als je te lang in de sneeuw zit om herten te fotograferen. Dat zoek ik voor 2014!

Nazomeren

Damhert (Dama dama) rust in het hoge gras.

Grazende damherten (Dama dama).

Midden in de zomer doet de zon de duinpannen van de Amsterdamse Waterleidingduinen aanvoelen als de Sahara. En hoewel je verkoeling vindt langs de kust ben ik meer een man van de nazomer. De temperatuur is beter en het licht vind ik ook mooier. Je kan in de nazomer van die mooie gouden randjes krijgen rond een damhert als je hem goed plaatst ten opzichte van de zon.

Damhert (Dama dama) in tegenlicht.

Bastgewei van damhert steekt uit boven het gras.

En dan kom ik meteen bij het tweede voordeel van de nazomer: het bastgewei. In april verliezen de damherten hun gewei en het begint daarna meteen weer aan te groeien. Het duurt enkele maanden voordat het gewei weer op volle sterke is en de herten de bast die dan begint te jeuken afschuurt. Met een zonnetje erop is zo’n bastgewei erg mooi om te zien en ben ik daarom de laatste tijd specifiek op zoek gegaan naar dit soort foto’s. Voor sommige fotografen zal de mate van flare in het beeld te veel zijn, zelf vind ik het wel mooi.

Damherten (Dama dama) in tegenlicht.

Damhert (Dama dama).

Damherten (Dama dama)